Podróż zimowa - Amelie Nothomb

    Niepozorna - to cecha, która najlepiej opisuje książkę Amelie Nothomb oraz jej okładkę. Za pierwszym razem mój mózg zarejestrował białe serce, stworzone na wzór śnieżnego puchu oraz strzałę. Później okazało się, że coś co postrzegałam jako strzałę amora w rzeczywistości jest samolotem, niezwykle wymownym dla tych, którzy zdążyli się zapoznać z fabułą.

    Pisarka przedstawia Nam historię miłosną. Banalne? Tak, każda historia miłosna jest na swój sposób banalna, ale jednocześnie staje się niezwykła, kiedy możemy poznać uczucia, choć jednego z kochanków. Nagle możemy identyfikować się, bo miłość to jedno z tych uczuć, które dane jest wszystkim. Czy można bowiem żyć nigdy jej nie zaznawszy, choćby w formie potrzeby? 

Proza Amelie Nothomb wymyka się wszelkim znanym mi dotąd klasyfikacjom. Pisze w sposób prosty, dosadny, używając słów, które zwykliśmy nazywać obraźliwymi. Z brzydoty potrafi wydobyć piękno, uchwycić jej wyjątkowość tak, że nie będziemy w stanie się jej oprzeć. 

    Głównym bohaterem jest Zoil, pracownik elektrowni, z wykształcenia filolog, zakochany z wyboru, w tej jednej, jedynej Astrolab. Uczucie zakochania potrafi zmienić człowieka nie do poznania. Niekiedy można to nawet porównać do choroby dwubiegunowej, obie strony tego stanu Zoil opisuje w swoim pamiętniku. To perfekcyjne i zaskakujące studium jego psychiki. Jest postacią, która od razu zjednuje sobie przyjaciela w czytelniku, ciekawi go w sposób nawet nieprzyzwoity, chcemy wiedzieć wszystko, z każdym słowem pragniemy więcej. 

Kiedy wydarza się coś niepokojącego lub przerażającego, mamy ogromną potrzebę wskazania jednej, konkretnej przyczyny i oddalenia wszelkich przypuszczeń, że możemy mieć coś wspólnego z „tamtą” osobą. Tymczasem jak pokazuje przykład tego francuskiego bohatera w życiu nie ma prostych odpowiedzi. To ciąg zdarzeń, wyborów i reakcji nie tylko naszych, ale i innych na nie, a te nie zawsze można z łatwością przewidzieć

Podsumowując:

    Genialne studium psychiki ludzkiej, w którym każdy odnajdzie cząstkę siebie, które dotrze do najciemniejszych zakamarków duszy człowieka.

Minimalizm i bezkompromisowość, którą cechuje się styl pisarki sprawi, że nigdy o tej książce nie zapomnicie.